Moet je de negatieve kerncognitie uitdagen?
In mijn interventie besteed ik zo veel mogelijk tijd aan het samen met de cliënt zoeken naar bewijs waaruit blijkt dat hij een waardevol of een oké persoon is. De negatieve kerncognitie laat ik (laten we) links liggen. Daar zijn meerdere redenen voor.
‘Min maal min’ is niet ‘plus’
Uitdagen van een negatief schema doe je door te zoeken naar bewijzen dat de persoon niet waardeloos is. In het gunstigste geval levert het de conclusie ‘ik ben niet waardeloos’ op. De cliënt verschuift op een denkbeeldige schaal van ergens bij de -100 richting 0. Maar verder dan de 0 komt hij niet.
Reeds bestaande associaties worden versterkt
Tijdens het uitdagen wordt veel gepraat over de negatieve denkbeelden die bij het schema horen. Negatieve informatie wordt uit het geheugen opgehaald, van alle kanten bekeken en opnieuw opgeslagen. Het gevaar bestaat dat de toch al sterke negatieve associaties alleen maar worden versterkt.