Schematheorie

Het zelfbeeld als schema

Het zelfbeeld wordt gezien als een kennisbestand, in de cognitieve gedragstherapie 'schema' genoemd, waarin allerlei informatie over het 'zelf' is opgenomen. De vorming van het zelfbeeld begint al op jonge leeftijd en wordt, naast de genetische aanleg, gevoed door reacties van belangrijke anderen en door eigen ervaringen.

Het zelfbeeld wordt gezien als een optelsom van verschillende componenten:

Weetjes
Kennis over de eigen prestaties (wat je doet) en competenties (wat je kan).

Waardering
Ieder ‘weetje’ krijgt, veelal onbewust, een plus- of een minteken.

Weging
Het ene weetje wordt als belangrijk beoordeeld, het andere telt nauwelijks mee.

Ieder zelfbeeld is uniek

Met behulp van tekeningen kan je de cliënt uitleggen waar bij hem het probleem zit. Bekijk de video van de opbouw van het zelfbeeld.

Disfunctionele zelfschema's

Er kan van alles misgaan bij de vorming van zo’n schema, waardoor het niet klopt met de realiteit. Mensen die van alles in huis hebben, kunnen zich toch een loser of een mislukkeling voelen. Vaak is er een grote discrepantie tussen wie jij als therapeut voor je ziet, een aardig iemand met de nodige capaciteiten, en hoe de cliënt zichzelf ervaart.