Perfectionisten schrijven lappen witboektekst, maar het lijkt niet echt doorleefd.

Een perfectionist wil voldoen aan jouw verwachtingen, stelt hoge eisen aan zichzelf en beoordeelt zichzelf streng. Je kunt dus veel censuur verwachten.

Gissen wat in de ogen van de therapeut goede witboekitems zijn spreekt het verstand aan. Dus nee, doorleefd klinkt het niet. Vraag in de bespreking van het witboek consequent naar gevoel. Was de cliënt tevreden? Trots? Een heel klein beetje misschien?

 

Een perfectionist schrijft op ‘wat goed is’, niet ‘waarover hij tevreden is’. Je hoort vooral prestaties. Niets op tegen, maar pas de instructie voor het witboek aan. ‘En als je nou eens rustig aan doet en je bent daar tevreden over, dan mag dat ook in het witboek.’

 

De (vele) 'ja, maren' worden zichtbaar bij het bespreken van het witboek. Geen enkele notitie wordt met enthousiasme voorgelezen. Vraag of het ook in het witboek mag zonder de 'ja, maar'. Herhaal de vraag tot cliënt iets van trots of tevredenheid kan voelen.