En lukt het helemaal niet om iets in het witboek te schrijven ...

Dan kun je altijd nog terugvallen op een positief dagboekformulier.

 

Vertel de cliënt dat je hem helpt de blik te richten op dingen die goed zijn in plaats van altijd te letten op wat hij niet of niet goed deed, te weinig, te veel, te laat of te vroeg deed. Het is nog te moeilijk voor hem om dat elke dag weer zelf te zien, daarom zoek je met hem naar 'goede tekens'. Die vul je in op het formulier, maximaal 10 gedragingen.

 

Zoek het vooral in kleine dingen die binnen het bereik van de cliënt liggen. Is hij erg depressief? Kan hij het als iets positiefs zien dat hij is opgestaan of zich heeft gedouched? Dat hij een grapje heeft gemaakt of heeft gelachen om de grap van een ander? Dat hij zijn dieren heeft verzorgd?

Het beste is als de cliënt zelf iets weet te bedenken.

 

De cliënt turft aan het einde van de dag. Heeft hij zich vandaag aangekleed? Heeft hij de hond geborsteld? Hoe vaak heeft hij vandaag gelachen? Enzovoort. Het is verboden om een negatieve beoordeling te verbinden aan het aantal turfjes. Ieder turfje is positief.